در فقدان فرزند از دست رفته چه می توان کرد؟
مادری که پسر نازنینش را از دست داده، در میان فغان های مادرانه این پرسش را مطرح کرد که بعد از داغ نبود این عزیز چه می توان کرد و آیا راهی برای کنار آمدن با این اندوه شدید وجود دارد؟ زندگی با نبود او په معنی می دهد؟
مواجهه با از دست دادن یک فرزند یکی از چالش برانگیزترین تجربیاتی است که والدین و به خصوص مادر می تواند با آن روبرو شود. در اینجا چند قدم وجود دارد که می توانید برای کاهش آلام و مقابله با اندوه خود بردارید:
1. *به خود اجازه غصه خوردن بدهید*: تشخیص دهید که احساسات شما عادی هستند و به خود اجازه دهید آنها را پردازش کنید. بدانید که اندوه شما عادی است و می توانید در ذهن خاطرات او را مرور کنید.
2. *به دنبال پشتیبانی* باشید: از کمک و همراهی خانواده، دوستان یا یک گروه پشتیبانی غافل نشوید. منظور از گروه پشتیبانی ، افرادی هستند که تجربه مشابهی را در زندگی داشته اند .
3. *مواظب خود باشید*: اطمینان حاصل کنید که به اندازه کافی استراحت می کنید، خوب غذا می خورید و برای حفظ سلامت جسمی و عاطفی خود به فعالیت بدنی می پردازید.
4. *یادبود بسازید*: یک کتاب خاطره تهیه کنید، یک درخت بکارید یا یک مکان ویژه برای گرامیداشت یاد فرزندتان ایجاد کنید.
5. *مشاوره را در نظر بگیرید*: راهنمایی های حرفه ای می تواند به شما کمک کند احساسات پیچیده را هدایت کنید و راه هایی برای درمان پیدا کنید.
6. *صبور باشید*: اندوه سفر است و شفای آن زمان می برد. به خود فشار نیاورید تا در زمان معینی بر این فقدان غلبه کنید.
7. *راه هایی برای احترام به فرزندتان بیابید*: در فعالیت ها یا سرگرمی هایی شرکت کنید که شما را به یاد او می اندازد یا از هدفی حمایت می کند که برای او مهم بود.
8. *لحظات خوب را به خاطر بسپارید*: داستان ها را به اشتراک بگذارید، به عکس ها نگاه کنید و خاطرات شاد را گرامی بدارید.
9. *به دنبال حمایت معنوی باشید*: با ایمان و آنچه اعتقاد دارید از صمیم قلب به اعمال مذهبی خود بپردازید تا آرامش و معنا پیدا کنید.
10. *به یاد داشته باشید، شما تنها نیستید*: بسیاری از افراد وضعیت های مشابهی را تجربه کرده اند و می توانند منبعی برای حمایت از شما باشند.
به یاد داشته باشید، غم و اندوه یک تجربه فردی و ویژه است و هیچ راه "درستی" برای مقابله با داغ فقدان وجود ندارد. با خودتان به مهربانی و ملایم رفتار کنید و به خودتان زمان و مکان برای آرامش بیشتر بدهید.
راست آزمایی تصورات اجتماعی غلط در مورد داغ عزیز :
تصور اجتماعی غلط:
اگر داغ را نادیده بگیرید، اندوهتان سریعتر از بین می رود.
واقعیت:
تلاش برای نادیده گرفتن اندوه یا جلوگیری از ظاهر شدن آن تنها در دراز مدت آن را بدتر می کند. برای شفای واقعی، لازم است با اندوه خود روبرو شوید و فعالانه با آن مقابله کنید.
تصور اجتماعی غلط:
"قوی بودن" در مواجهه با داغ فقدان فرزند مهم است.
واقعیت:
احساس غم، ترس یا تنهایی یک واکنش طبیعی به فقدان یک عزیز است. گریه کردن به این معنی نیست که شما ضعیف هستید. شما نیازی به "محافظت" از خانواده یا دوستان خود با قرار دادن یک جبهه شجاع ندارید. نشان دادن احساسات واقعی خود می تواند به آنها و شما کمک کند.
تصور اجتماعی غلط:
اگر گریه نمی کنید، به این معنی است که برای از دست دادن متاسف نیستید.
واقعیت:
گریه یک واکنش طبیعی به غم و اندوه است، اما این تنها پاسخ نیست. کسانی که گریه نمی کنند ممکن است درد را به همان شدت احساس کنند. آنها ممکن است به سادگی راه های دیگری برای نشان دادن آن داشته باشند.
تصور اجتماعی غلط:
سوگواری باید حدود یک سال طول بکشد.
واقعیت:
هیچ چارچوب زمانی خاصی برای سوگواری وجود ندارد. مدت زمانی که طول می کشد از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
تصور اجتماعی غلط:
ادامه دادن به زندگی یعنی فراموش کردن آن عزیز است.
واقعیت:
حرکت شما در مسیر زندگی به این معنی است که شما این فقدان را پذیرفته اید - اما این به معنی فراموش کردن او نیست. می توانید به زندگی خود ادامه دهید و خاطره کسی را که از دست داده اید به عنوان بخش مهمی از خود نگه دارید. در واقع، همانطور که در زندگی پیش می رویم، این خاطرات می توانند بیشتر و بیشتر در شخصیت جدیدی که به آن تبدیل خواهیم شد بروز و ظهور پیدا کند. اینطور فرد از دست رفته، تداوم خود را در بین ما خواهد یافت.
تدوین : محمدرضا حیدرزاده نائینی
ویرایش : مهری معینی نائینی
وب سایت : فرشتگان خاص
