پنج چیزی که معلولین شاغل را ناراحت می کند
اگر فردی شاغل و دارای معلولیت باشید، ممکن است که با سناریوهایی روبرو شوید که باعث آشفتگی فکری و یا ناراحتی اندک شما بشوند.
معلولین در همه عرصه های زندگی، خود را در موقعیتهایی می یابند که باید با مواردی روبرو شوند و در مقابل آنچه می شنوند، عکس العمل نشان دهند.
یافتن یک فرصت شغلی برای کسی که از صندلی چرخدار استفاده می کند، بسیار سخت است.
واقعا باید دست کسی را بوسید که در این زمانه سخت، به فکر اشتغال این عزیزان باشد.
این مطلب شاید بتواند در تداوم اشتغال زایی، ما را با برخی باید ها و نباید ها در تعامل با معلولین یاری کند.
وجود تبعیض های نانوشته و فرصتهای شغلی غیر دسترس برای معلولان را نمی توان حاشا کرد.
پس زمانی که چنین کسی یک شغل مناسب پیدا می کند، اشتباه خواهد بود که فکر کنیم مشکلات در همین نقطه متوقف نمی شود.
پنج نمونه از موارد آزاردهنده ای که دوستان ویلچری ما در محیط کار با آن روبرو می شوند ، را بیان می کنیم.
امیدواریم که هیچ مورد برای شما رخ نداده باشد و بیاد داشته باشید ما این موارد را برای یادآوری و فرهنگ سازی مطرح می کنیم .
آنچه برای برخی ناراحت کننده است، شاید برای دیگران آنقدر اهمیت نداشته باشد.
1 - کارفرمایان فرض می کنند که شما از مرخصی استعلاجی خیلی استفاده می کنید
یکی از نکاتی که باعث می شوند شاغلین معلول نتوانند در اولین رده شغلی مطرح شوند، همین تصور است.
برخی اوقات به دلایل مختلف ، کارفرمایان افراد معلولی را می بینند و تصور می کنند که این افرا نیازهای درمانی فراوان دارند و بلافاصله به ذهنشان خطور می کند که این افراد برای مراجعه به بیمارستان و استراحت پزشکی، نیاز به غیبت از محل کار و مرخصی استعلاجی دارند.
هرگز نباید تصور کنید :
واقعا به طرز وحشتناکی نادرست است که فکر کنند همه افراد دارای معلولیت، نیازهای درمانی پیچیده ای دارند و اگر فردی این تصورات را در مورد همکاران شاغل معلولش داشته باشد، به احتمال زیاد، با واکنش و دلخوری شدید آنها روبرو خواهد شد.
2 -ارتفاع نادرست میز
اگر از ویلچر استفاده می کنید و شغلی اداری دارید و یا لازم است که پشت میزی بنشینید، چیزی بدتر از این نیست که ارتفاع میز با توجه به صندلی چرخدار شما مناسب نباشد و ناچار به جابجایی از روی ویلچر به صندلی اداری شوید.
این موضوعی است که براحتی قابل اجتناب می باشد. در نظر گرفتن میزهای مناسب و یا قابل تنظیم از حیث ارتفاع، فقط مختص معلولین نیست، بلکه افرادی که قد بلندتر و یا قد کوتاهتر هستند، نیز بدنبال میزهای مناسب با ارتفاع صندلی خود هستند.
3 - مسیرهای ناهموار در اداره
نظیر وضعیت نامناسبی که در مورد ارتفاع میزکار عرض شد، بی توجهی برخی از کارمندان به کف نیز مایه ناراحتی است .
قرار دادن چیزهایی در کف اتاق نه تنها مانع حرکت صندلی چرخدار می شود بلکه احتمال خطرات حریق را بالا می برد.
به هر حال مسیرهای حرکت در محل کار باید باز باشد و امکان حرکت را از افراد معلول و غیر معلول سلب نکند.
4 - همکارانی که برای صحبت با شما قوز می کنند.
در بیشتر کشورها این موضوعی جا افتاده است که نباید در زمان گفتگو با فردی که از صندلی چرخدار استفاده می کند، قوز کنیم.
نمی توانید تصور کنید که چقدر از دیدگاه حرفه ای زشت است که کارمندان یک مجموعه فکر کنند که خم کردن کمر برای گفتگو با یک معلول و در یک سطح نگه داشتن تماس چشمی، نوعی احترام محسوب می شود.
واقعیت این است که این حالت قیم مآبی و حمایت گرانه دارد که با روحیه استقلال جویی یک معلول در تضاد است و بخصوص در محیط کار باعث ناراحتی آنها می شود. از این کار پرهیز کنید.
5 - مردم فکر می کنند شما از عهده حجم کارهای زیاد بر نمی آیید.
برخی از مردم با دیدن یک فرد دارای معلولیت چیزهایی در ذهن خود می پرورانند که مایه حیرت می شود.
شاید این تصور را داشته باشند که اگر به یک معلول کارهای سنگین ندهیم به آنها خدمتی کرده باشیم در حالی که این در تعارض با روحیه بزرگ منشانه و آماده به خدمت آنهاست.
بدانیم و به دیگران بگوئیم که معلولین از این که کسی بخواهد نقش دلسوزانه از نوع ترحمی، آقا بالاسری و قیمی برای آنها بازی کند، ناراحت می شوند.
با همه کارمندان و اعضای شرکت باید یکسان رفتار کرد و اگر خدمت یک فرد معلول و یا کسی که از ویلچر استفاده می کند، برای یک وظیفه مهم شغلی لازم بود، حتما این فرصت را به آنها بدهیم.
اگر شما هم تجربه منفی به عنوان یک استفاده کننده از صندلی چرخدار در محبط کاری دارید، به ما بگوئید تا در فضای مجاز آن را به شراکت عموم بگذاریم.
https://www.passionatepeople.invacare.eu.com/five-things-disabled-people-hate-happening-within-the-work-place