معلولان و حق پیگیری مسالمت آمیز حقوق آنها
مواظب باشیم در شلوغی هیاهوها، صدای ضعیف معلولان برای احقاق حقوقشان گم نشود.
تقریبا دو سال قبل بود که گزارشی از عدم رسیدگی به مشکلات معلولان در کشور را در مقاله زیر را خوانده بودم . مقاله جالبی است که به نظرم باید دوباره خواند:
گوش شنوایی برای شنیدن صدای معلولان نیست!
علیرضا اصغرزاده- قانون جامع حمایت از معلولان سال هاست خاک می خورد چه کسی به داد جامعه 8 میلیونی معلولان خواهد رسید؟ آمارهای سازمان بهزیستی نشان می دهد که ده درصد جمعیت کشور ما را معلولان تشکیل می دهند و از این ده درصد، ۳ درصد آن ها معلولیت شدید یا خیلی شدید دارند اما آیا برای جمعیت ۸ میلیونی معلولان کشور تمهیداتی در نظر گرفته شده است؟ جامعه معلولان در وضع قوانین کشور چه جایگاهی دارند؟
ریشه بسیاری از مشکلات معلولان، اجرا نشدن درست قوانین و یا قوانین نادرست است که گویی عمدی در کار است تا این قشر از جامعه که همت والایی دارند و همیشه درصحنه های علمی و فرهنگی و اجتماعی و ورزشی درخشان بودند و برای پیشبرد اهداف نظام قدم برداشتند به حق خود نرسیده و از این بابت متضرر شوند. ضررهایی که تنها خانواده معلولان آن را درک می کنند و مسئولین از درک آن عاجز هستند !
قانون جامع حمایت از حقوق معلولان مشتمل بر شانزده ماده و بیست وچهار تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ شانزدهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و هشتادوسه مجلس شورای اسلامی تصویب شد که می توانست کورسوی امیدی برای احقاق حقوق معلولان باشد اما متأسفانه به هر طریقی اجرایی نشد
قانون جامع حمایت از حقوق معلولان ماده در همین وب سایت قرار دارد و می توانید مفاد آن را مشاهده کنید.
این قانون نقص های هم دارد که در این فرصت مجال پرداختن به آن را نداریم اما به هرحال همین قانون ناقص نیز تبدیل به قانون نشد! سرنوشت اجرای لایحه حمایت از حقوق معلولان که از سال ۸۳ تا به امروز مغفول بود و پس از اصلاحات فراوان و پس از طی یک دوره انتظار دو و نیم ساله، اسفندماه سال ۹۶ در مجلس به تصویب رسید و تبدیل به قانون شد و در اردیبهشت سال ۹۷ توسط ریاست جمهوری برای اجرا ابلاغ شد اما هنوز این قانون پس از یک سال و نیم از تاریخ اجرا، در هاله ای از ابهام قرار دارد.
در رابطه با عدم اجرای قانون حمایت از حقوق معلولان، اسماعیل محمدیانی نسب از فعالان حوزه معلولان می گوید:
قانون حمایت از حقوق معلولان از سوی رئیس جمهور ابلاغ شده ولی متأسفانه بندهای مهم آن اجرا نمی شود و بودجه کامل آن را پرداخت نمی کنند. عدم نظارت بر رفتار و برخورد تند و دور از شأن و کرامت انسانی برخی از کارکنان و مددکاران ادارات بهزیستی و کلینیک های مددکاری بیشتر شهرها و استان ها با معلولان و مددجویان تحت پوشش بهزیستی، حتی به حدی رسیده که تهدید به قطع مستمری ارباب رجوع ً هم مطرح می شود.
یکی دیگر از مشکلات جامعه معلولان، تبعیض بین معلولان شدید، بسیار شدید و معلولان ضایعه نخاعی بابت پرداخت حق پرستاری و پرداخت وسایل بهداشتی، پانسمان و وسایل کمک توان بخشی است درصورتی که بسیاری از معلولان شدید و بسیار شدیدی که نخاعی نیستند اما همیشه و مدام زخم و عفونت های شدیدی در بدن دارند و حتی زخم هایشان از زخم افراد ضایعه نخاعی بیشتر و وحشتناک تر است. قبال ً وسایل بهداشتی و پانسمان را به این افراد اختصاص می دادند اما حدود ۶ سال است که کل این اقلام قطع شده و هیچ فکری در این ً خصوص اندیشیده نمی شود.
بدترین و دردآورترین مشکلات معلولان نداشتن مسکن و سرپناه است و در شرایط فعلی توان پرداخت اجاره و رهن را به هیچ عنوان ندارند، یک معلول از طریق بهزیستی اگر بخواهد صاحب خانه شود، باید مبلغی پرداخت کند و آورده اولیه داشته باشد که بیشتر معلولان قادر به پرداخت این مقدار و آورده اولیه نیستن توان پرداخت ندارند.
قانون حمایت از حقوق معلولان از سوی رئیس جمهور (آقای روحانی) ابلاغ شده ولی متأسفانه بندهای مهم آن اجرا نمی شود و بودجه کامل آن را پرداخت نمی کنند، درصورتی که زمان تصویب و ابلاغ این قانون بیشتر مسئولان شعار می دادند که با تصویب و ابلاغ قانون حمایت از حقوق معلولان تحول بزرگی در زندگی افراد دارای معلولیت ایجاد خواهد شد و مشکلات برای معلولان مرتفع خواهد شد.
تنها خواسته ما از دستگاه قضا این است به موضوع عدم اجرای کامل قانون حمایت از حقوق معلولان و تخصیص بودجه کامل این قانون و موضوعات گرانی برخی موارد و قطع یارانه پردرآمدها به بهانه معلولان ورود پیداکرده و معلولان را یاری کنند. بسیاری از معلولان در کشور ما اوضاع نگران کننده ای دارند . اجرای چنین قانونی می توانست برخی از نیازهای اساسی جامعه معلولان ایران جامه عمل بپوشاند اما چنین چیزی تاکنون محقق نشده است!
کل مقاله را می توانید در لینک زیر بخوانید:
لینک کل مقاله
